Tento oboustranný, dvoupodlažní pěchotní srub byl vybetonován ve dnech 9. až 15. září roku 1937 v II. třídě římské odolnosti, celková kubatura betonu činí 1 711 m³. Osazen byl dvěma zvony pro LK vz. 26. Osádku tvořilo 37 mužů.
Levá střelecká místnost:
zbraň „L1“ (4cm pevnostní kanon vz. 36 spražený s TK v. 37 a zbraň „M“ – kulometné dvojče TK vz. 37. Pancíř ZN 3-4.
Pravá střelecká místnost:
zbraň „L1“ (4cm pevnostní kanon vz. 36 spražený s TK v. 37 a dvojče TK vz. 37 – zbraň „M“. Pancíř ZN 3-4.
Pro ochranu vstupu a střílen 3x LK vz. 26
Literatura:
Durčák, J. – Gregar, O. 1998 : Pohraniční opevnění na Opavsku a Bruntálsku : jeho výstavba a osudy. Opava.
Doba poválečná:
Pěchotní srub vlivem postupující Sovětské armády byl značně poškozen bombardováním a ostřelováním, jelikož se až do pozdních časů roku 1945 v něm Německé jednotky bránily. Po válce znovu opraven a přizpůsoben pro potřeby štábu Civilní obrany.
Objekty TO na Opavské linii sloužící jako sklady CO:
- OP-S 18 U Sádrovce
- OP -S 16 Na Středním poli
Pravý zvon je vytržen a šachta zabetonována a zahlazena, levý poškozen při destrukční zkoušce. Větší část zvonu dosud zachována ve zvonové šachtě objektu, menší část vrchlíku nalezena v nedalekém lesíku a odvezena do šrotu. Srub byl až do roku 1992 využíván civilní ochranou jako její okresní velitelské stanoviště. Jeho exteriér i interiér je zcela přestavěn pro tyto účely krytu štábu CO. Levý diamantový příkop je zasypán, pravý je kryt zídkou která bránila případnému zničení nádrže na PHM.
Pravá střílna L1 zabetonována, střílnou M vede výdech ventilace. Vchod je zastavěn na úrovni ochranného krakorce provizorní vstupní zdí, která je v dnešní době ve stádiu rozkladu. Byla opatřena železnými dveřmi, chránící vstup do objektu. Celkově tak měl objekt 3 vchodové protiplynové dveře a jedny železné mříže, umístěné v nově osazených futrech. Ochrannými střílnami vedou různé ventilační roury. Interiér objektu změněn a přizpůsoben potřebám krytu CO.
Pravá střelecká místnost přepažena na dvě části cihlovou příčkou. Do části bližší týlové stěně proražen průlez ze vstupní chodbičky. Tato menší místnost pravděpodobně sloužila jako nasávací komora pro přívod venkovního vzduchu pro prachovou filtraci. V celém srubu byl rozvod elektřiny a vody. Elektrické topení. U studny tlaková nádoba a elektrické čerpadlo. WC bylo umístěno do horního patra a novým potrubím splašky odváděny do staré nádrže OMS v dolním patře. Byla zde i sprcha.
Místnost ubikace osádky u pravého DP byla přestavěna na místnost pro záložní agregát, jenž měl přídavnou nádrž PHM nad DP za ochranou zdí. Přívodní potrubí vedlo přes DP a dodnes zachován průraz zdi v diamantovém příkopu. Místnost byla rovněž přestavěna a doplněna o 2 zeď s protihlukovými dveřmi. Kolem zdi vede uzemnění agregátu.
Místnost bývalé filtrovny předělána pro účely štábu CO. Objekt byl napojen na stálé el. vedení a po jeho vyřazení byl zcela soběstačný. DO objektu byl rovněž přiveden rozhlas po drátě a byla zde i místnost spojovatele + telefonní ústředna. Kolem objektu stával dříve plot s branou a brankou opatřený ostnatým drátem. Nad pravým diamantovým příkopem v místě umístnění nádrže na PHM byla střecha z umělého žlutého eternitu, kryjící nádrž proti povětrnostním vlivům.
Podlaha levého zvonu proražena až do spodního týlového patra. Šachtou vede kovový žebřík až na povrch. Takto předělaná zvonová šachta sloužila jako nouzový výlez z objektu. V týlovém patře je vstup do šachty opatřen malými pancéřovými dvířky. V horní části šachty je zvon s ustřelenou vrchní částí opatřen kovovým poklopem pravděpodobně z tanku T-34. Na zbytku zvonu je nástavba z cihel, jsou zde také patrné zbytky elektroinstalace.
Historická hodnota pěchotního srubu OP-S 19 vzhledem k přestavbám, je nulová.
OP-S 19 „U FINANČNÍ BUDKY“
FOTO: Ten dwustronny, dwupiętrowy bunkier piechoty byl wybetonowany w dniach 9-15.09.1937. w II. grupie rzymskiej wytrzymałosci. Całkowita kubatura to 1 711 m3. Umocniony był dwoma dzwonami dla LK vz. 26. Załogę tworzyło 37 żołnierzy.
Lewa strzelecka komora:
Broń L1 działo 4 cm vz. 36 sprzężone z TK v.37 i broń M-podójne działko TK vz.37, pancerz ZN 3-4.
Prawa strzelecka komora:
Broń L1 działo 4 cm vz. 36 sprzężone z TK v.37 i broń M-podójne działko TK vz.37, pancerz ZN 3-4. Do ochrony wejścia i otworów sytrzelniczych 3x LK vz. 26.
Literatura: Durčák J., Gregar O., Pohraniční opevnění na Opavsku a Brintálsku: jeho výstavba a osudy, Opava 1998.
Okres powojenny
Bunkier piechoty był znacznie zniszczony bombardowaniem i ostrzeliwaniem przez zbliżające się wojska radzieckie, chociaż jeszcze długo w roku 1945 broniły się w nim niemieckie jednostki. Po wojnie był wyremontowany i dostosowany do potrzeb sztabu Obrony Ciwilnej.
Obiekty TO na linii opawskiej, służące jako magazyny Obrony Ciwilnej:
– OP-S 18 U Sádrovce
– OP-S 16 Na Středním poli
Prawy dzwon jest zlikwidowany a szyb zabetonowany i wygładzony, lewy jest uszkodzony w wyniku próby destrukcyjnej. Większa część dzwonu jest zachowana w dzwonowym szybie obiektu. Mniejsza część pokrywy znaleziona w pobliskim lasku była odwieziona na złom. Bunkier był aż do 1992 roku wykorzystywany przez OC jako powiatowe stanowisko dowództwa. Jego fasada i wnętrze były całkowicie przebudowane jako schron sztabu OC. Lewe diamentowe okopy są zasypane, prawe są chronione murkiem, który zabezpiecza cysterny na paliwo przed ewentualnym zniszczeniem.
Prawa strzelnica L1 jest zabetonowana, przez strzelnicę M jest poprowadzone ujście wentylacji. Wejście jest zamurowane na poziomie ochronnej belki prowizorycznym murem, który dzisiaj jest w stanie rozkładu. Było opatrzone żelaznymi drzwiami, ochraniającymi wejście do obiektu. Łącznie obiekt miał 3 wejściowe przeciwgazowe drzwi i jedne żelazne, umieszczone w nowo osadzonych futrynach. Przez ochronne strzelnice poprowadzono różne wentylacyjne rury. Fasada obiektu jest zmieniona i dostosowana do potrzeb schronu OC.
Prawa strzelnica jest rozdzielona na dwie cześci cegłową podmurówką. Do części bliższej tylnej ściany jest przebity otwór z wejściowego korytarzyka. Ta mniejsza część służyła prawdopodobnie jako kotłownia obiektu. W całym bunkrze była instalacja elektryczna i wodna oraz ogrzewanie elektryczne. Przy studni była przepompownia i elektryczna pompa. WC było umieszczone na pierwszym piętrze a nieczystości nową siecią kanalizacyjną były odprowadzane do starego zbiornika OMS na parterze. Był tutaj i prysznic.
Ubikacja załogi przy prawym DP była przebudowana na pomieszczenie dla zastępczego agregatu, który miał dodoatkowy zbiornik paliwa nad DP za ochronnym murem. Instalacja wodna biegła przez DP a do dziś jest zachowany otwór w murze diamentowego okopu. Pomieszczenie było również przebudowane a dopełnione drugim murem z dźwiękoszczelnymi drzwiami. Wydłuż muru poprowadzono uziemnienie agregatu.
Pomieszczenie byłych filtrów było przystosowane do potrzeb OC. Obiekt był podłączony do sieci stałego napięcia a po jej odłączeniu był całkowicie samowystarczalny. Obiekt był podłączony do radiowęzła a było tu i pomieszczenie telefonisty oraz centrala telefoniczna. Wokół obiektu był kiedyś płot z bramą i bramką, zabezpiecony drutem kolczastym. Nad prawym, diamentowym okopem na miejscu cystrerny z paliwem był dach ze sztucznego, żółtego eternitu, zabezpieczający zbiornik przed wpływem czynników atmosferycznych.
Podłoga lewego dzwonu jest przebita aż do dolnego piętra zaplecza. W szybie znajduje się metalowa drabinka aż na powierzchnię. Na zapleczu jest wejście do szybu opatrzone małymi pancernymi dźwiczkami. W górnej części szybu jest dzwon z odstrzeloną górną częścią, zabezpieczony metalową klapą prawdopodobnie z czołgu T-34. W pozostałej części dzwonu znajduje się podmurówka z cegieł oraz zauważalne fragmenty elektrycznej instalacji.
FOTO: Wrtość historyczna bunkru piechoty OP-S 19 z powodu przebudowań jest zerowa.
PROJEKT ODNOWY
Po długich pięciu latach, kiedy wlokły się nielitościwe, biurokratyczne boje z urzednikami, nasz klub w końcu otrzymał możliwość bycia zarządcą obiektu OP-S 19 U Finanční budky. Ta możliwość była udzielona przez miasto Opawa.
Chociaż z historycznego punktu widzenia obiekt jest znacznie zniszczony a jego przywrócenie do stanu z roku 1937 jest już całkowicie niemożliwe, zarząd klubu zdecydował o jego zakonserwowaniu i powtórnym odnowieniu wnętrza jako sztabu dowództwa Obrony Cywilnej. Chcielibyśmy z czasem tak zrekonstruować i dostosować fasadę oraz okolicę obiektu, aby godnie go reprezentowały.
Chcemy również wytworzyć bazę dla ewentualnych zwiedzających i to nie tylko w okolicy, ale różnież wewnątrz fortyfikacji. Planujemy także jedną, stałą ekspozycję o Zimnej Wojnie a następnie wystawy czasowe. Będziemy wdzięczni, jeżeli ofiarujecie lub wypożyczycie nam eksponaty odnoszące się do Obrony Cywilnej byłej CSFR.